Method to estimate direct nitrous oxide emissions fromagricultural soils

Deze studie is gebaseerd op een analyse van gepubliceerde metingen van de emissie van lachgas (N2O) door bemeste landbouwgronden. Uit de literatuurgegevens zijn selecties gemaakt om de rol van verschillende factoren te analyseren, die een rol spelen bij de produktie en emissie van N2O, zoals bodemeigenschappen en -omstandigheden, het soort gewas, het type kunstmest of organische mest, bodembeheer en gewasbehandeling. De geschatte N2O verliezen bij gebruik van ammoniak, organische mest of combinaties van organische mest en stikstofkunstmest zijn hoger dan die veroorzaakt door andere vormen van stikstofmest. De spreiding van milieufactoren en bodem- en gewasmanagement vertegenwoordigd in de literatuurgegevens is te beperkt om de emissie voor afzonderlijke typen stikstofmest te berekenen. De gegevens zijn echter wel geschikt om de orde van grootte van de N2O emissie te schatten. Uit de analyse is gebleken dat de N2O verliezen die door stikstofbemesting worden geinduceerd, groter zijn wanneer gedurende langere perioden gemeten is dan voor metingen die representatief zijn voor een korte periode. Op grond hiervan is een simpele methode voor de berekening van de N2O emissie door bemeste bodems gebaseerd op metingen gedurende 1 jaar. Het resultaat is de volgende vergelijking: N2O emissie (kg N ha-1.jaar-1) = 1 + 1.25 +/- 1% van de toegediende N (kg N ha-1.jaar-1). Deze relatie is onafhankelijk van het type mest. Howel de vergelijking zeer onzeker is, kan deze methode worden gebruikt in mondiale studies.