KECEKAPAN TEKNIK FIRMA USAHAWAN MELAYU DALAM SEKTOR PERKHIDMATAN

Kewujudan usahawan Melayu adalah selaras dengan dasar kerajaan untuk mewujudkan Masyarakat Perdagangan dan Perindustrian Bumiputera (MPPB), yang telah diberi penekanan dalam tempoh Dasar Ekonomi Baru (DEB), 1971–1990. Usahawan Melayu merupakan komponen terbesar usahawan Bumiputera. Walaupun banyak kelebihan dan kemudahan yang diperolehi usahawan Melayu, terutamanya dari pihak kerajaan, kebanyakan mereka masih lagi beroperasi pada tahap yang kurang cekap. Usahawan Melayu dikatakan sering menghadapi masalah dalam menjalankan perniagaan seperti kekurangan modal, kekurangan kemahiran, menggunakan teknologi lapuk dan saluran pemasaran yang terhad. Artikel ini bertujuan mengukur kecekapan teknik 294 firma perkhidmatan milik usahawan Melayu yang telah ditemubual menggunakan borang soal selidik pada 2001/2002 di seluruh Semenanjung Malaysia. Mereka terlibat dalam pelbagai aktiviti perkhidmatan yang boleh dikategorikan kepada empat subsektor yang besar. Dalam mengukur kecekapan teknik, kaedah Data Envelopment Analysis (DEA) digunakan. Selanjutnya artikel ini bertujuan mengenal pasti faktor penentu tahap kecekapan teknik. Bagi tujuan ini, tahap kecekapan teknik dianggarkan terhadap pemboleh ubah bebas seperti tahap pendidikan pengusaha, penggunaan komputer, saiz firma, peratus perbelanjaan latihan dan peratus perbelanjaan penyelidikan dan pembangunan menggunakan pendekatan model Tobit. Kajian mendapati kebanyakan firma perkhidmatan Melayu beroperasi pada tahap kecekapan yang masih rendah. Selanjutnya kajian ini mendapati tahap penggunaan komputer adalah faktor penentu penting tahap kecekapan teknik firma perkhidmatan milik usahawan Melayu ini. Kata kunci: Data Envelopment Analysis, kecekapan teknik, skor kecekapan, usahawan Melayu, sektor perkhidmatan The emergence of Malay entrepreneurs is in tandem with government policy to create Bumiputera Commerce and Industrial Community (BCIC), which had been emphasized during the New Economic Policy (NEP), 1971–1990. The Malays form major component of Bumiputera entrepreneurs. Despite of many privileges received by the Malay entrepreneurs, especially from the government, they are still less efficient. The Malay entrepreneurs have more frequently encountered problems such as lack of fund, lack of skilled workers, obsolete technology and limited marketing channel. This paper attempts to measure technical efficiency of 294 Malay firms in the services sector surveyed in 2001/2002 in Peninsular Malaysia. They were involved in several types of services industries which can be categorized into four large subsectors. This study adopts Data Envelopment Analysis (DEA) in measuring technical efficiency. Further, this paper aims to examine the determinants of efficiency by estimating level of technical efficiency as a function of entrepreneursi education level, level of computer utilization, firm size, percentage of training expenditure and research and development expenditure. The estimation used Tobit Model. The results from this study show that the majority of Malay firms are still less efficient. Further, the result shows that computer usage is an important determinant of level of efficiency for the Malay firms in the services sector. Key words: Data Envelopment Analysis, technical efficiency, efficiency score, Malay entrepreneur, services sector