Analysis of Relationships Between Fattening and Slaughter Performance of Pigs and the Level of Intramuscular Fat (IMF) in Longissimus Dorsi Muscle

Analysis of Relationships Between Fattening and Slaughter Performance of Pigs and the Level of Intramuscular Fat (IMF) in Longissimus Dorsi Muscle The aim of the study was to determine the level of basic fattening and slaughter traits (growth rate, level of meatiness and fatness, age at slaughter) depending on different levels of intramuscular fat that determine different sensory perceptions of consumers. Subjects were 4430 gilts from pedigree farms, which were tested in performance stations. The breed composition of the animals was as follows (head): Polish Large White - 1240, Polish Landrace - 2083, Puławska - 104, Hampshire - 35, Duroc - 152, Pietrain - 208, line 990 - 608. Animals were kept in individual pens and fed standard diets. Intramuscular fat (IMF) content of the longissimus dorsi muscle was determined by Soxhlet using the SOXTHERM SOX 406 system (Gerhardt). The level of IMF served as a basis for dividing the test animals into three groups: below 2% (group I), between 2% and 3% (group II) and above 3% (group III). Animal breed had the highest and highly significant effect on the level of all traits analysed. As regards age at slaughter and carcass meat percentage, an interaction was found between animal breed and the group factor determined based on IMF level (P≤0.001). The factor expressed as IMF group had no effect on the level of analysed traits (P>0.05). Therefore, the results of this analysis concerning the parameters obtained from live evaluation do not permit these data to be used in selection for improved IMF levels. The high rate of lean deposition in the modern breeds prevented genetic differences in the level of IMF to fully manifest themselves at a slaughter weight of about 100 kg. This unfavourable information leads one to look for other factors that determine variation of this trait. Analiza zależności pomiędzy użytkowością tuczną i rzeźną świń a poziomem tłuszczu śródmięśniowego (IMF) w mięśniu najdłuższym grzbietu Celem podjętych badań było określenie wartości podstawowych cech tucznych i rzeźnych (tempa wzrostu, poziomu umięśnienia i otłuszczenia oraz wieku w dniu uboju) w zależności od poziomu tłuszczu śródmięśniowego determinujące odczucia sensoryczne konsumentów. Materiał do badań stanowiło 4430 loszek pochodzących z hodowli zarodowych, które były oceniane w stacjach kontroli. Układ rasowy materiału badawczego był następujący: wbp - 1240 szt., pbz - 2083 szt., puławska - 104 szt., Hampshire - 35 szt., Duroc - 152 szt., Pietrain - 208 szt. i linia 990 - 608 szt. Zwierzęta były utrzymywane w indywidualnych kojcach i żywione standardową mieszanką. Zawartość tłuszczu śródmięśniowego (IMF) w mięśniu najdłuższym grzbietu oznaczano metodą Soxhleta w urządzeniu SOXTHERM SOX 406 firmy Gerhardt. Poziom IMF był podstawą do podziału materiału badawczego na trzy grupy. Grupę pierwszą stanowiły zwierzęta, u których stwierdzono zawartość tłuszczu śródmięśniowego poniżej 2%, drugą grupę stanowiły zwierzęta o zawartości tego tłuszczu w granicach 2-3%, a trzecią powyżej 3%. Na poziom wszystkich analizowanych cech najwyższy i statystycznie wysoko istotny wpływ miała rasa zwierząt. W przypadku wieku uboju i procentowej zawartości mięsa w tuszy stwierdzono interakcję pomiędzy rasą zwierząt a poziomem IMF (P≤0,001). Zawartość IMF nie rzutowała na poziom analizowanych cech (P>0,05). Tak więc, wyniki przeprowadzonej analizy, odnośnie wskaźników dostępnych z oceny przyżyciowej, nie pozwalają na wykorzystanie tych danych w selekcji na poprawę poziomu IMF. Wysokie tempo odkładania tkanki mięśniowej współczesnych ras nie pozwoliło na pełne zamanifestowanie się różnic genetycznych w zakresie poziomu tłuszczu śródmięśniowego przy masie ubojowej wynoszącej około 100 kg. Ta niekorzystna informacja skłania do poszukiwania innych źródeł warunkowania zmienności tej cechy.